Leczenie postaci wysiękowych jest zachowawcze, podobne jak w gruźlicy kolana. Ropnie przystawowe trzeba usuwać operacyjnie. Zmiany i ogniska śródsta- wowe stanowią wskazanie do wycięcia i usztywnienia stawu.
Gruźlica stawu ramiennego może przebiegać podobnie jak w stawie kolanowym czy skokowym, częściej jednak stwierdza się ognisko w głowie kości ramiennej. W postaci ziarninowej (caries sicca) na radiogramie uwidaczniają się drobne, niezbyt wyraźne odwapnienia, lepiej widoczne dopiero w III okresie. W postaci serowato- -martwiczej powstają natomiast duże ogniska martwicy, których zejściem są albo duże torbiele otoczone zbitą tkanką kostną, albo przewlekłe przetoki z zakażeniami wtórnymi.
W rozpoznaniu różnicowym należy wyłączyć zmiany gośćcowe, zmiany zwy-rodnieniowe w sąsiedztwie stawu oraz przykurcze stawu ramiennego w nerwobólach czy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych części szyjnej kręgosłupa.
W leczeniu zachowawczym należy uwzględnić przede wszystkim czynnościowe iistawienie kończyny w odwiedzeniu, zgięciu i skręceniu na zewnątrz. Wkroczenie chirurgiczne jest wskazane w postaci martwiczej, z przetokami, grożącej przebiciem do stawu pozostałe postacie leczy się zachowawczo, czynnościowo. Duże zmiany mogą wymagać usztywnienia stawu. :
Zasady rozpoznania i leczenia gruźlicy stawu łokciowego i nadgarstka są podobne jak gruźlicy stawu ramiennego.
Gruźlica kości śródręcza, śródstopia, paliczków rąk i stóp cechuje się nieco odmiennym charakterem zmian. Umiejscawia się ona w przynasadach i trzonach. Wyraźny odczyn okostnowy powoduje zgrubienie paliczka, wewnątrz którego znajduje się ognisko wypełnione ziarniną gruźliczą i tkankami martwiczymi (spina ventosa). Podobne obrazy można spotkać w trzonach kości promieniowej, strzałkowej, a nawet łokciowej. Różnicować należy z nieswoistymi procesami zapalnymi, kiłą, chorobą Pageta i sarkoidozą. Leczenie polega na wycięciu ogniska i wypełnieniu ubytków przeszczepami kostnymi.
