Kilka słów o Niedzieli Wielkanocnej – zwanej Wielką Niedzielą, lub Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego –
to pierwszy dzień świąt wielkanocnych. W Polsce w godzinach porannych odprawiana
jest uroczysta rezurekcja.

Resurrectio z łac.oznacza zmartwychwstanie, która swymi
tradycjami sięga średniowiecza.

Po powrocie do domu w gronie rodzinnym zasiada się do
uroczystego śniadania wielkanocnego, które rozpoczyna się od modlitwy, a następnie jest czas na dzielenie się jajeczkiem, składając sobie wzajemnie życzenia. Koniecznie trzeba zjeść chrzan maczany w soli, na znak
cierpienia jakie musiał przejść Jezus Chrystus.

 „W tym dniu nie gotowano obiadu, tylko podgrzany rosół ze
święconki zalewano śmietaną, zsiadłym mlekiem lub serwatką, wkrawano do tego
mięso, słonine oraz ugotowane jajka i suto zaprawiano tartym chrzanem.
Spożywano tę potrawę w ciągu dnia z chlebem, dzisiaj także jedzona jest chętnie”.

ale oczywiście nie tylko ona:-)

Poniedziałek Wielkanocny – zwany też Lanym Poniedziałkiem, Śmigusem-dyngusem, albo (u nas) to po prostu POLEWACKA:-)

http://tarnowskikurierkulturalny.blox.pl/2012/04/Zmartwychwstanie.html

to drugi dzień
świąt Wielkiej Nocy. W polskiej tradycji tego dnia polewamy się wodą. Zwyczaj ten nawiązuje do dawnych praktyk
pogańskich, łączących się z symbolicznym budzeniem się przyrody do życia i co
rok odnawialnej zdolności ziemi do rodzenia.

Dawniej szły w ruch wiadra, cebrzyki, garnki, a udział w
zabawie brali wszyscy, nie tylko dzieci i młodzież, ale i starsi. Najbardziej
tego dnia polewane były panny, a ilość wylanej na nie wody była wprost
proporcjonalna do powodzenia jakim cieszyły się u chłopców:-)

Dziś bywa różnie – mam na myśli to, to kto się polewa i w jakich ilościach:-D no i nie każdy zna się na żartach. Druga sprawa to pogoda!! dzisiejsza no nie za bardzo kusi do polewania:-)

Oczywiście w szkołach dzieci nie oszczędzają wody…

Wręcz przeciwnie, polewają się nie tylko w poniedziałek, ale
hasło: „w każdy piątek do zielonych świątek” jest wciąż aktualne.

Podobno po drugiej wojnie zaczęła upowszechniać się moda
zobowiązująca kawalera-zalotnika do pokropienia swojej wybranki perfumami. I co Wam powiem…moda ta nie wszędzie zanikła:-)

To tyle o polewaniu.

**

Dawniej, jeszcze przed wojną był zwyczaj tzw. wielkanocnej
kwesty, kiedy to po śmiegurzcie chłopcy z biednych rodzin chodzili po domach i
dopominali się o dary, wygłaszali taki np. czterowiersz:

„Przysedek to po śmiegurzcie,

ale mnie tys nie opuście.

Dejcie chleba, wina

W imię Ojca, Syna”

Odwiedzali sąsiadów, najbliższą rodzinę, rodziców
chrzestnych, w zamian dostawali jajka lub kawałki świątecznego pieczywa.

**

Na dziś to tyle. Nie mam weny:-) Życzę miłego świątecznego wieczoru:-D

A kto nie imprezuje, polecam „Nietykalni” na TVP1:-D